«Η πρόσφατη πείρα και ο ρόλος των στελεχών εκπαίδευσης» --- Τελευταίο άρθρο του Κώστα Παπλωματά

Ως ελάχιστη ένδειξη τιμής για αυτό που πραγματικά ήταν ο Κώστας Παπλωματάς, αναρτούμε το τελευταίο του άρθρο 

Τελευταίο άρθρο του Κώστα Παπλωματά

«Η πρόσφατη πείρα και ο ρόλος των στελεχών εκπαίδευσης»

     Αφορμή για το παρακάτω άρθρο στάθηκε το εξής περιστατικό: Σε σεμινάριο Διευθυντών Σχολικών Μονάδων για την «αξιολόγηση», στο Περιστέρι, παρά το γεγονός ότι στο χώρο βρέθηκε αντιπροσωπεία του ΔΣ του Συλλόγου και κάλεσε τους διευθυντές να μην πάρουν μέρος, η πλειοψηφία τους μπήκε συνειδητά να παρακολουθήσει το σεμινάριο. Σημειώνουμε επίσης ότι η ΔΟΕ και οι Σύλλογοι Δασκάλων καλούν τους διευθυντές να μη συμμετέχουν σε διαδικασίες «αξιολόγησης», να αξιοποιούν την απεργία - αποχή που έχει ψηφίσει η ΑΔΕΔΥ γι' αυτές τις περιπτώσεις.

      Στις σημερινές συνθήκες, λοιπόν, επιβάλλεται να μας απασχολήσει ιδιαίτερα ο ρόλος των στελεχών εκπαίδευσης στο «νέο σχολείο».

      Η κυβέρνηση, όλο το προηγούμενο διάστημα, δούλεψε με σταθερότητα πάνω στις κατευθύνσεις των ιμπεριαλιστικών οργανισμών για το νέο αναβαθμισμένο ρόλο των στελεχών εκπαίδευσης στο πλαίσιο λειτουργίας του «νέου σχολείου».

                Ενδεικτικά  θυμίζουμε:

Α)  Λέει ο ΟΟΣΑ στο δεύτερο παγκόσμιο φόρουμ του για την εκπαίδευση: «Η αποτελεσματική ηγεσία σε αυτόνομα σχολεία παρέχει καλύτερες ευκαιρίες για ποιοτική μάθηση για όλους, συμπεριλαμβανομένης της αναμέτρησης με την πρόκληση της διαφοροποίησης».

Β)   Στο ίδιο μήκος κύματος και η Ευρωπαϊκή Ενωση όπου σε φόρουμ με τίτλο «Εκπαίδευση και Επιχειρήσεις» (2010) υποστηρίζει τα εξής: «Η συνεργασία σχολείων με επιχειρήσεις πέρα από οφέλη έχει και απαιτήσεις για τα σχολεία. Απαιτεί σχολική ηγεσία με όραμα που θα τοποθετεί το σχολείο στην καρδιά μιας ευρείας μαθησιακής κοινότητας, που θα καταλαβαίνει τα οφέλη από τη συνεργασία με τις επιχειρήσεις και που θα δουλεύει για να φέρει νέους συνεργάτες στη ζωή της σχολικής κοινότητας».

       Είναι φανερό, λοιπόν, τι στελέχη θέλουν να διαμορφώσουν και ήδη τα πρώτα βήματα έχουν γίνει: Είναι το στέλεχος manager της αυτόνομης και ανταγωνιστικής σχολικής μονάδας που επιβάλλεται να έχει ετοιμότητα, κινητικότητα και κυρίως«ευαισθησία» απέναντι στις απαιτήσεις των επιχειρήσεων. Αυτοί έχουν αρχίσει ήδη να αναδεικνύονται και να στρατολογούνται από το στρατό των εκπαιδευτικών που υλοποιούν πρόθυμα αυτήν την πολιτική και που καμία σχέση δεν έχουν με την καλοπροαίρετη συμβολή και πρωτοβουλία εκπαιδευτικών για τη μόρφωση, τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών.

        Να λοιπόν τι εννοούσε η κυβέρνηση το 2010 με το νόμο 3848/2010 σε σχέση με την επιλογή των στελεχών εκπαίδευσης όταν έλεγε: «Δεν μπορεί να θεωρείται αυτοδίκαιη και αυτόματη η επιλογή του πιο παλιού ως διευθυντή» και ότι κριτήριο για την επιλογή του διευθυντή αποτελούσε η συμφωνία με το «νέο σχολείο».

             Εκβιασμοί και αυταρχισμός

       Ως ΠΑΜΕ βάζαμε το ζήτημα ότι οι 3 κατηγορίες στελεχών που εμπλέκονται άμεσα με την υλοποίηση της «αξιολόγησης» δηλαδή: Περ. Δ/ντές - Δ/ντές Εκπ/σης - Σχολικοί Σύμβουλοι, δεν μπορεί να είναι μέλη των σωματείων. Ποιος ήταν ο αντίλογος από την πλειοψηφία της ΔΟΕ: «Να μη τους βάλουμε απέναντι. Είναι σώμα από το σώμα μας».

               Και φτάσαμε στο διά ταύτα και τι είδαμε;

1.       Να έχουμε καταγγελίες κατά συμβούλων και Δ/ντών Εκπ/σης για εκβιασμούς συναδέλφων να προχωρήσουν στην προετοιμασία των διαδικασιών της «αξιολόγησης» (καινοτόμα προγράμματα, portfolio εκπαιδευτικών και μαθητών, συζητήσεις συμβούλων στα σχολεία για την "αξιολόγηση" κ.λπ.). Να έχουμε επίσης, ανά νομό, πάρα πολλές περιπτώσεις αυταρχισμού από τα παραπάνω στελέχη, που από φόβο δεν καταγγέλθηκαν. Να έχουμε τους σχολικούς συμβούλους στα πειραματικά να συντάσσουν κανονικότατα εκθέσεις «αξιολόγησης», με συνεντεύξεις και πολλά άλλα.
2.      Είδαμε, επίσης, το «σώμα από το σώμα μας» να πηδάει φράχτες και κάγκελα για να μπει στα σεμινάρια της «αυτοαξιολόγησης» υπό την προστασία των ΜΑΤ και σύννεφων δακρυγόνων.
3.       Και όλοι αυτοί που υπερασπίζονταν τα στελέχη εκπαίδευσης εμφανίστηκαν εκ των υστέρων ως «απατημένοι σύζυγοι» να μιλούν για προδότες του κλάδου και άλλα τέτοια.
4.       Ακούσαμε σήμερα ότι οι διευθυντές είναι στο πλάι μας σύσσωμοι, γιατί δε συμμετείχαν στα σεμινάρια. Αλήθεια, έτσι είναι; Γιατί έκαναν και κάνουν συνεχώς μαζώξεις σε κάθε πόλη - σε καφετέριες και τσιπουράδικα - προκειμένου να δουν τι θα κάνουν και ποια στάση θα κρατήσουν στα σχολεία τους; Αν ήταν με το σωματείο θα αρκούνταν στη συμμετοχή τους στη ΓΣ και στις αποφάσεις του σωματείου τους.

        Είναι φανερό με όλα τα παραπάνω ότι η κυβέρνηση ποντάρει πραγματικά στο νέο ρόλο των στελεχών εκπαίδευσης. Δεν τους αρκεί μόνο να υλοποιούν, αλλά πρέπει να μπαίνουν μπροστά στην εφαρμογή των αντιδραστικών αλλαγών σε επίπεδο σχολικής μονάδας. Ο ρόλος που τους έχουν αποδώσει, μέσα από τους νόμους για την «αυτοαξιολόγηση» και την «αξιολόγηση» είναι κομβικός: Είναι ο ρόλος του κύριου υπεύθυνου στη διαδικασία της «αξιολόγησης» των εκπαιδευτικών και της σχολικής μονάδας, διαδικασίες οι οποίες συνδέονται τόσο με το μισθολόγιο των εκπαιδευτικών, με τη σύνδεση μισθού - αποδοτικότητας, όσο και με τη λειτουργία, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα και τη χρηματοδότηση της σχολικής μονάδας.

       Και για όσους θέλουν να εθελοτυφλούν, πιστεύοντας ότι μπορούν ως στελέχη να παίξουν δήθεν «έναν άλλο ρόλο» (ότι μπορούν για παράδειγμα να είναι οι «καλοί διευθυντές»), ας ρίξουν πάλι μια ματιά στα κριτήρια της «αξιολόγησης», τα οποία (σύμφωνα με τους νόμους) δεν είναι αφηρημένα: Είναι η «Εφαρμογή καινοτομιών», η «ανάπτυξη κοινωνικών δραστηριοτήτων» (καθοδηγούμενος εθελοντισμός και σύνδεση με την «τοπική αγορά» και τις ανάγκες της), η «κατανομή εσόδων ανά κατηγορία πηγών και προβλεπόμενης δαπάνης», ο «αριθμός ημερών πραγματοποιηθείσας λειτουργίας του σχολείου», η «χρήση του κτιρίου για δραστηριότητες ή εκδηλώσεις από άλλους φορείς» και «ενέργειες αξιοποίησης πόρων». Αρα σύνδεση με επιχειρήσεις, σχολείο που πληρώνουν οι γονείς, κ.ά.

                 Κρίσιμα  ζητήματα  μπροστά  μας

     Δύο ζητήματα μπαίνουν πλέον επί τάπητος για τα στελέχη εκπαίδευσης και δεν τα βάζει μόνο το ΠΑΜΕ.

      Το βάζουν τα καταστατικά των σωματείων, όπου ένα από τα κύρια άρθρα τους αναφέρει ότι «δεν μπορεί να είναι μέλη όσοι αντιστρατεύονται τους σκοπούς του σωματείου και τις αποφάσεις των ΓΣ».

           Έτσι, λοιπόν, προκύπτουν τα παρακάτω συμπεράσματα:

• Το στέλεχος της εκπαίδευσης δεν μπορεί να είναι και με τη διοίκηση (εργοδοσία) και με τους συναδέλφους. Ενδιάμεσες λύσεις δεν υπάρχουν. Και όσοι καλοπροαίρετα αναρωτιούνται ότι «αν παραιτηθούμε θα έρθουν άλλοι χειρότεροι» ή «θα έρθουν "manager" όπως τα νοσοκομεία», ας προβληματιστούν: Το θέμα είναι αν θα είναι «γλυκό το βόλι» της «αξιολόγησης» ή αν θα ακυρωθεί το «απόσπασμα» της «αξιολόγησης»;
• Εν τέλει, πρέπει πάνω από το 200ευρω και την ικανοποίηση της χαιρετούρας στο δρόμο: «γεια σου κ. Διευθυντή» να βάλουμε τη συνείδησή μας ως άνθρωποι και ως εκπαιδευτικοί. Γιατί, το να είσαι το όργανο επιβολής μιας εκπαίδευσης που συσκοτίζει τα μυαλά των παιδιών και υπονομεύει το μέλλον τους, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ που παλεύει για δημόσιο σχολείο που θα υπηρετεί τις σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες των παιδιών του λαού μας και σε αυτή την υπόθεση βλέπει και το ρόλο του.

       Κλείνοντας, να θυμίσουμε τι λέγαμε το 2011 (και σήμερα έρχεται με τον πλέον δραματικό τρόπο στην επικαιρότητα):

      «Η στροφή στην αυτόνομη και ανταγωνιστική λειτουργία της σχολικής μονάδας μεταφέρει αντικειμενικά το πεδίο της αντιπαράθεσης "προς τα κάτω", μέσα στο σχολείο, στο Σύλλογο Εκπαιδευτικών, στο Σύλλογο Γονέων, στο 15μελές. Στην πορεία θα διαμορφώνονται "δύο στρατόπεδα»"γύρω από το ζήτημα της εφαρμογής των αναδιαρθρώσεων στην εκπαίδευση. Μάλιστα, προκειμένου να σφυρηλατήσει το δικό της στρατό, η κυβέρνηση καλεί σήμερα τους υποψήφιους διευθυντές να λάβουν υπόψη τους αυτό το νέο τους ρόλο...

      Στο βαθμό που θα εξελίσσεται και θα βαθαίνει αυτή η αντιδραστική στροφή στο ρόλο των στελεχών της εκπαίδευσης, προκύπτουν ορισμένα ζητήματα για το ίδιο το συνδικαλιστικό κίνημα. Μπορούν να παραμένουν στους κόλπους του τα όργανα άσκησης της αστικής πολιτικής σε κάθε βαθμίδα, από την Περιφερειακή Διεύθυνση μέχρι τη Σχολική Μονάδα; Προκύπτει και κάτι άλλο όμως πιο σημαντικό. Απαιτείται να διευρυνθεί το ρεύμα εκείνων των πρωτοπόρων εκπαιδευτικών, οι οποίοι την "αξιολόγηση" στην εκπαίδευση δεν τη μετράνε με τους στόχους του κεφαλαίου, της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, αλλά με την απαίτηση να ικανοποιείται στις σύγχρονες συνθήκες το δικαίωμα των παιδιών του λαού στη μόρφωση.

     Είναι κριτήριο για το πώς κάθε εκπαιδευτικός αντιλαμβάνεται το ρόλο και την αποστολή του ως εκπαιδευτικού και ως παιδαγωγού στις σημερινές συνθήκες».

     Τότε - όταν γίνονταν οι επιλογές στελεχών εκπαίδευσης - κάποιοι είχαν βγει στα κεραμίδια μιλώντας «για διωγμό των στελεχών εκπαίδευσης από το ΠΑΜΕ».

    Εμείς, ως ΠΑΜΕ, έχουμε αποφασίσει με σιγουριά το δρόμο που θα τραβήξουμε με συνέπεια λόγων και έργων: Το δρόμο της ανασύνταξης του κινήματος. Χωρίς τα κρατικά στελέχη - αξιολογητές στα σωματεία.

                      Κωνσταντίνος  ΠΑΠΛΩΜΑΤΑΣ

Πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ Περιστερίου «Ελλη Αλεξίου»

 Αναδημοσίευση από το ‘'Ριζοσπάστη''   

1) Κατάργηση της αξιολόγηση σημαίνει και απρόσκοπτη αλλαγή βαθμών -- 2) Να ακυρωθεί η καταβολή των αργυρίων της αξιολόγησης που υπέγραψε ο κ. Λοβέρδος στις 26/1/15!

Κατάργηση της αξιολόγηση σημαίνει και απρόσκοπτη αλλαγή βαθμών

     Με την ψήφιση του νέου μισθολογίου – βαθμολογίου (ν.4024/11) και τα προεδρικά διατάγματα που ακολούθησαν για την εφαρμογή της διαδικασίας αξιολόγησης οι απελθούσες μνημονιακές κυβερνήσεις της χώρας κήρυξαν τον πόλεμο στους εκπαιδευτικούς.

     Ποιος αλήθεια ξεχνά τα λόγια της τότε υπουργού παιδείας  Α. Διαμαντοπούλου: «Φέτος θα εφαρμοστεί υποχρεωτικά, γιατί όσοι καθηγητές και δάσκαλοι δεν συμμετέχουν δεν θα μπορούν να έχουν καμία εξέλιξη»! Η απόλυτη σύνδεση μισθού και βαθμού με την αξιολόγηση – απόδοση, ήταν τροχοπέδη σε κάθε μορφή μισθολογικής εξέλιξης των εκπαιδευτικών. Ήδη έχουμε καθηλωθεί πάνω από τρία χρόνια στους βαθμούς μας, μη μπορώντας να πάρουμε καμιά είδους αύξηση.      

     Με ικανοποίηση ακούσαμε όλοι την πρόθεση του Υπουργείου παιδείας να καταργήσει την αξιολόγηση. Όμως αυτό το μέτρο θα πρέπει να συνοδεύεται και από την αλλαγή βαθμών που θα συνεπάγεται με την παραπέρα μισθολογική εξέλιξη των εκπαιδευτικών και όλων των δημοσίων υπαλλήλων.

      e-mesara.gr

Να ακυρωθεί η καταβολή των αργυρίων της αξιολόγησης που υπέγραψε ο κ. Λοβέρδος στις 26/1/15!

       Μια μέρα μετά της εκλογές ο βουλευτής Ανδρέας Λοβέρδος υπέγραψε την έγκριση «παροχή υπηρεσιών στο πλαίσιο της Πράξης “Προκαταρκτικές ενέργειες για την εφαρμογή συστήματος αξιολόγησης” με κωδικό ΟΠΣ 453588 - Οριζόντια Πράξη» του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, στα κάτωθι στελέχη της δημόσιας Α/θμιας και Β/θμιας εκπαίδευσης, από 15-03-2014 έως 31-10-2015 και εκτός του ωραρίου της κύριας εργασίας τους» 

        Επειδή ο κ. Λοβέρδος στις 26/1/2015 δεν ήταν υπουργός παιδείας, καθώς τη θέση του την είχε αφαιρέσει την προηγούμενη ημέρα ο Ελληνικό Λαός, οπότε του είχε αφαιρέσει και το δικαίωμα της υπογραφής, είναι και ηθικό και νόμιμο να ακυρωθεί η απόφαση  αυτή, που είναι απόφαση καταβολής των αργυρίων της αξιολόγησης και τα αργύρια να γίνουν πιστώσεις για να δουλέψουν τα σχολεία μας και οι συνάδελφοί μας.           

      Περιμένουμε από τον αρμόδιο υπουργό την ακύρωση της απόφασης την οποία και μπορείτε να δείτε ΕΔΩ

            e-mesara.gr

Υπουργός Παιδείας: Προτζέκτορες, επιδιασκόπια και λοιπά υποκατάστατα αποστειρώνουν τη διδακτική σχέση. Την εξαϋλώνουν τείνοντας τελικά να την καταργήσουν

Υπουργός Παιδείας: Προτζέκτορες, επιδιασκόπια και λοιπά υποκατάστατα αποστειρώνουν τη διδακτική σχέση. Την εξαϋλώνουν τείνοντας τελικά να την καταργήσουν

                                    Αρθρογράφος : 

                                          Αριστείδης   Μπαλτάς

        Τούτον τον καιρό οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων αγωνίζονται σε πολλά μέτωπα. Διαθεσιμότητες, απολύσεις, μειώσεις, ελλείμματα, ψευδο-αξιολογήσεις, γραφειοκρατική ασφυξία, το άγχος να καλυφθεί η περιβόητη διδακτέα ύλη. Και μαζί ο καθημερινός αγώνας στην τάξη. Μέσα στη διδακτική σχέση και για τη διδακτική σχέση. Όπου αρχίζουν όλα.

       Η διδακτική σχέση είναι σχέση ενσώματη. Δεν περιορίζεται σε λόγια, αλλά περιλαμβάνει τον τόνο, την ένταση, το χρώμα και τους κυματισμούς της φωνής, το βλέμμα, το χαμόγελο, την έκφραση του προσώπου, τη χειρονομία, την κίνηση του σώματος ολόκληρου. Η κιμωλία και ο πίνακας είναι οργανική επέκταση των παραπάνω. Ακόμη κι αν -ή επειδή- είναι κακής ποιότητας και λερώνουν. Προτζέκτορες, επιδιασκόπια και λοιπά υποκατάστατα αποστειρώνουν τη διδακτική σχέση. Την εξαϋλώνουν τείνοντας τελικά να την καταργήσουν.

        Η διδακτική σχέση είναι σχέση διακινδύνευσης και σχέση αναγνώρισης. Σχέση αμοιβαίας ενθάρρυνσης και αμοιβαίας κριτικής. Σχέση ευθύνης. Εκεί η αυτενέργεια αρθρώνεται με σεβασμό. Και, ως σχέση, ασκεί, δηλαδή διδάσκει έμπρακτα, αυτόν τον σεβασμό. Αυτό και μόνον αυτό είναι το περιεχόμενο της αναγκαίας πειθαρχίας.

        Θεμελιώδες αιτούμενο της διδακτικής σχέσης είναι να διαλύει φόβους και αναστολές απέναντι στη γνώση. Να καθιστά την τάξη τόπο ελεύθερης διατύπωσης της απορίας, γιατί η απορία είναι δύναμη και τα παιδιά ξέρουν πάντα περισσότερα απ’ ό,τι αφήνουν να φανεί. Και ταυτόχρονα να καθιστά τον μόχθο που οδηγεί στη γνώση αγαπητό, την ίδια τη γνώση απολαυστική. Με βάση την απαράβατη αρχή ότι όποιος έχει μάθει να μιλάει μπορεί να μάθει οτιδήποτε. Εφόσον ενδιαφέρεται. Δηλαδή, αν ο δάσκαλος τον πείσει έμπρακτα και διά του παραδείγματος να αφεθεί στη σαγήνη της γνώσης και των δρόμων που οδηγούν σ’ εκείνη.

          Στόχος της διδακτικής σχέσης είναι να αναδεικνύει τις κλίσεις (πάντα υπάρχουν) και να καλλιεργεί τα ταλέντα (πάντα στον πληθυντικό) που κάθε μαθητής και μαθήτρια διαθέτει, ίσως ανεπίγνωστα. Για τον καθένα χωριστά, αλλά και για όλους μαζί. Συν-λογικά. Να τονώνει και να εδραιώνει αυτοπεποίθηση. Με αιδώ και περίσκεψη. Χωρίς αλαζονεία. Ώστε διδάσκοντες και διδασκόμενοι να ανακαλύπτουν από κοινού κλίσεις και να συνενώνουν ταλέντα.

         Τα παραπάνω κατανοούνται εύκολα από δασκάλους και μαθητές. Γιατί απορρέουν άμεσα από τον ίδιο τον διδακτικό μόχθο. Αλλά είναι δύσκολα στην εφαρμογή. Γιατί η διδακτική σχέση εμπλέκεται με μύρια έξωθεν επιβαλλόμενα εμπόδια. Που αποσκοπούν, σχεδόν από πρόθεση, να αποστερήσουν τη διδακτική σχέση από τη σάρκα της. Προς όφελος μιας στεγνής και τελικά αδυσώπητης γραφειοκρατίας που εξυπηρετεί αυτόματα τους εξαρχής ευνοημένους από το εκπαιδευτικό σύστημα.

       Παρά τα λογής εμπόδια, δεν μας επιτρέπεται να αμελούμε ή να υποβαθμίζουμε το μέτωπο της διδακτικής σχέσης. Γιατί από εκεί αρχίζουν όλα. Οφείλουμε να αναλάβουμε τις πρωτοβουλίες που ονειρευόμαστε, εκεί όπου βρισκόμαστε και όπως μπορούμε να τις οργανώσουμε. Διευρύνοντας κάθε στιγμή μέσα στην τάξη και γύρω από την τάξη τα όρια του εφικτού. Χωρίς να περιμένουμε. Γιατί η διδακτική σχέση είναι υπόθεση της κοινωνίας. Όχι μιας κυβέρνησης. Ούτε καν μιας κυβέρνησης της Αριστεράς.

        Όσο δεν αναλαμβάνουμε τέτοιες πρωτοβουλίες, τόσο παραμένουμε έρμαια της τρέχουσας μοίρας μας. Αφού το μέλλον αρχίζει πάντα από τη διδακτική σχέση. Και από σήμερα.

                                      Πηγή  :   Η ΑΥΓΗ

Ένας «άθεος» έπραξε ορθόδοξα!

    
            Ένας «άθεος» έπραξε ορθόδοξα!

     Θορυβήθηκαν κάποιοι συμπολίτες μας και προκλήθηκε το...θρησκευτικό τους συναίσθημα από την  προχθεσινή μη ορκωμοσία του νέου πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, αφού για πρώτη φορά Έλληνας πρωθυπουργός δίνει απλή διαβεβαίωση στην τιμή και τη συνείδησή του ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας.

     Η πράξη όμως αυτή του νέου πρωθυπουργού όχι μόνο δεν δείχνει προσβολή της επικρατούσας θρησκείας στην Ελλάδα, αλλά ίσα - ίσα αυτό θα έπρεπε πάντα να τηρείται, αφού θεολογικά ο όρκος είναι έωλος, τόσο βάσει της Αγίας Γραφής, όσο και βάσει της ορθόδοξης παράδοσης, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τους πατέρες της Εκκλησίας. Έτσι, ο ίδιος ο Χριστός (Μτ 5, 33-37) απαγορεύει να ορκιζόμαστε στο Θεό κάτι το οποίο σημειώνουν μετ' επιτάσεως στα συγγράμματά τους και μεγάλοι πατέρες της Εκκλησίας, όπως ο Μέγας Βασίλειος, ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο Γρηγόριος ο Παλαμάς. Μάλιστα ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος απαγορεύει και τον γενικό όρκο, αφού όπως λέει, ο φιλαλήθης και να ορκιστεί πάλι φιλαλήθης θα είναι, αλλά και ο ψεύτης, και να ορκιστεί πάλι ψεύτης θα είναι.

       Πώς λοιπόν μας προέκυψε ο...θρησκευτικός όρκος στη νεότερη Ελλάδα; Πρόκειται για αντικανονικό εφεύρημα του αρχιμανδρίτη Θεόκλητου Φαρμακίδη, φιλοβασιλικού και συμβούλου του Όθωνα, με σκοπό να ενισχύσει την παρουσία της Εκκλησίας στα πολιτικά πράγματα. Στην εισαγωγή του θρησκευτικού όρκου στα δημόσια πράγματα του νεοελληνικού κράτους αντέδρασε ένας άλλος αρχιμανδρίτης του Οικουμενικού Θρόνου, ο Κωνσταντίνος Οικονόμος ο εξ Οικονόμων, εκφράζοντας την παράδοση της Εκκλησίας, χωρίς ωστόσο να εισακουσθεί από τον Φαρμακίδη και τους τότε κυβερνώντες. Χαρακτηριστική λεπτομέρεια είναι ότι, και οι δύο κληρικοί που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στα εκκλησιαστικά, και ο Φαρμακίδης και στα πολιτικά πράγματα, κατάγονταν από την περιοχή της Λάρισας. Ο Φαρμακίδης από τη Νίκαια και ο Οικονόμος εξ Οικονόμων από την Τσαριτσάνη Ελασσόνας. Ωστόσο, οι δύο άνδρες είχαν και μια ακόμη σφοδρή σύγκρουση για τη δημιουργία του αυτοκέφαλου της Εκκλησίας της Ελλάδος την οποία υποστήριζε και πέτυχε πραξικοπηματικά ο Φαρμακίδης, έναντι του Οικονόμου εξ Οικονόμων, ο οποίος υποστήριζε ότι έπρεπε να παραμείνουμε στη δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, όπως όριζε η τάξη της Εκκλησίας.

        Βέβαια το θέμα της ορκωμοσίας απασχόλησε και πολύ παλιότερα, αρκετές φορές, ακόμη και την Βυζαντινή κοινωνία! Η αυτοκράτειρα Ειρήνη για παράδειγμα συνάζει όλη τη δογματική παράδοση της Εκκλησίας για να αποδείξει ότι ο όρκος είναι αντικανονικός. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι το γεγονός της θρησκευτικής ορκωμοσίας και των συνακόλουθων αντιδράσεων είναι ένα τρανό δείγμα  για το πως ολόκληρες κοινωνίες, διαχρονικά, εγκλωβίζονται σε απλά, αυτονόητα και ανούσια ίσως πράγματα, ικανά ωστόσο να τις διχάζουν, πολλές φορές, βαθιά.

       Έτσι λοιπόν, κλείνοντας αυτή την παρένθεση για την ιστορία του πράγματος, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι ο κ.Τσίπρας, αν και άθεος, κατά δήλωσή του, έπραξε ορθόδοξα και σωστά, κατά τη γνώμη μας, που δεν ορκίσθηκε θρησκευτικά. Και τονίζουμε ότι αυτή η θέση μας δεν είναι πολιτική ή κομματική, αλλά καθαρά θεολογική, ερμηνεύοντας την ξεκάθαρη παράδοση της Εκκλησίας. Όσο για την πολιτική πράξη του νέου πρωθυπουργού και της νέας κυβέρνησης θα την κρίνουμε όλοι μας εκ του αποτελέσματος και σε κάθε περίπτωση στις επόμενες εκλογές.

       Τέλος, πιστεύουμε ότι είναι ανάγκη η διοίκηση της Εκκλησίας, δια μέσου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, να πάρει ξεκάθαρη θέση καταργώντας τον θρησκευτικό όρκο ακολουθώντας έτσι την μακραίωνη παράδοσή της, αλλά και τις φωνές πολλών σύγχρονων ιεραρχών που επιθυμούν, ορθώς, την κατάργηση του θρησκευτικού όρκου. Ενώ παράλληλα, η αρχή ενός διαλόγου για το χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους και ο τελικός διαχωρισμός των δύο θεσμών πιστεύουμε ότι θα έκανε καλό στην Εκκλησία ενισχύοντας τη σταυρική της φύση μέσα στον κόσμο. Άλλωστε, μετά τον σταυρό υπάρχει η Ανάσταση, και χωρίς αυτόν δεν μπορεί να υπάρξει και Ανάσταση.

                   Γκουνέλας  Χρήστος , θεολόγος

Οι 18 αλλαγές σε συντάξεις , όρια ηλικίας και εφάπαξ.

Οι  18  αλλαγές  σε  συντάξεις , όρια ηλικίας και  εφάπαξ.

    Δεκαοχτώ παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό έρχονται φέτος, με τις αλλαγές να υλοποιούνται σε… δόσεις. Η αρχή έγινε από τις κύριες συντάξεις , ενώ διαφορετικές ταχύτητες ισχύουν για επικουρικές συντάξεις, μερίσματα κα εφάπαξ όπως αναφέρει με σημερινό του άρθρο του «ΕΘΝΟΣ».

1.        Νέος τρόπος υπολογισμού της κύρια σύνταξης. Με βάση τον νόμο Λοβέρδου/Κουτρουμάνη στις κύριες συντάξεις εφαρμόζεται από 1^η Ιανουαρίου ένα μεικτό σύστημα: Τα χρόνια ασφάλισης μέχρι το τέλος του 2010 υπολογίζονται με βάση το «παλαιό» τρόπο. Τα χρόνια ασφάλισης μετά την 1^η Ιανουαρίου 2011 υπολογίζονται με το νέο σύστημα, δηλαδή το άθροισμα βασικής και αναλογικής σύνταξης. Η βασική σύνταξη διαμορφώνεται στα 360 ευρώ, ενώ η αναλογική σύνταξη εξαρτάται από τα έτη ασφάλισης και τον μισθό. Τα δύο αυτά ποσά προστίθενται και προκύπτει η τελική σύνταξη.

Όπως εξηγεί ο Γιώργο Κουτρουμάνης, «ο νέος τρόπος υπολογισμού ισχύει για όσους ασφαλισμένους θεμελιώνουν δικαίωμα μετα την 1^η Ιανουαρίου. Όσοι «κλείδωσαν» το δικαίωμα μέχρι το τέλος του 2014 – ακόμα και αν παραμείνουν στην αγορά εργασία- θα δουν τη σύνταξή τους να υπολογίζεται με το παλαιό σύστημα».

2.      Κούρεμα κατά 30% της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης.

3.      Μείωση κατά μία ποσοστιαία μονάδα του ποσοστού αναπλήρωσης για τις συντάξεις Δημοσίου και των ειδικών Ταμείων. Η σχετική ρύθμιση προβλέπεται στον νόμο 3029/02 και υλοποιποιείται σταδιακά για όσους αποχωρούν από το 2008 και μετά.

4.      Επιβολή ρήτρας μηδενικού ελλείματος στα επικουρικά Ταμεία. Σε όσες περιπτώσεις προκύπτει έλλειμμα θα περικόπτονται οι συντάξεις. Το μέτρο εφαρμόστηκε για πρώτη φορά τον Ιούλιο στο ΕΤΕΑ, όπου υπήρξε μείωση των επικουρικών συντάξεων κατά 5,2%. Ανοιχτό είναι το ενδεχόμενο και νέων παρεμβάσεων στο ΕΤΕΑ, με τους ειδικούς να κάνουν λόγο για περικοπές 7% με 8%.

5.      Παρεμβάσεις σε εννιά επικουρικά Ταμεία που παραμένουν εκτός ΕΤΕΑ. Πρόκειται για τα ταμεία επικουρική ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών, Αρτοποιών, Πρατηριούχων Υγρών Καυσίμων, Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων, Συμβολαιογράφων, Δικηγόρων, Ιδιοκτητών Συντακτών και υπαλλήλων Τύπου, Τεχνικών Τύπου και Ναυτικών.

6.      Δίμηνη παράταση της ένταξη ή όχι του ΤΕΑΠΑΣΑ και ΤΕΑΠΙΕΝ (λιμενικοί) στο ΕΤΕΑ. Αρχικά είχε δοθεί «διορία» μέχρι το τέλος του έτους για να αποφασιστεί αν τα επικουρικά αστυνομικών πυροσβεστών και λιμενικών θα υπαχθούν στο ΕΤΕΑ ή θα μετατραπούν σε επαγγελματικά ταμεία. Τελικά δόθηκε μια μικρή παράταση και οι τελικές αποφάσεις θα πρέπει να ληφθούν έως τις 28 Φεβρουαρίου.

7.      Νέος τρόπος υπολογισμού του εφάπαξ. Όσοι υπέβαλαν αίτηση συνταξιοδότησης από τον Σεπτέμβριο του 2013 και μετα θα δουν το εφάπαξ να υπολογίζεται με νέο τρόπο. Οι συγκεκριμένοι ασφαλισμένοι είναι ακόμα στην αναμονή, καθώς δεν έχουν εξεταστεί οι αιτήσεις του.

Το νέο σύστημα αναμένεται να κάνει «πρεμιέρα» από τον Απρίλιο και μετά, οπότε και θα αρχίσουν να καταβάλλονται τα εφάπαξ σε όσους δημοσίους υπαλλήλους έκαναν αίτηση πέρσι το φθινόπωρο. Πάντως ακόμα δεν έχει καθοριστεί ο μαθηματικός τύπος με τον οποίο θα υπολογιστεί το ποσό της παροχής.

8.      Παρεμβάσεις στα μερίσματα. ΜΕ βάση τη νομοθεσία θα εφαρμοστεί και στα μετοχικά ταμεία η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος.

9.      Μείωση κατά 4% του ποσού της βασικής σύνταξης του ΟΓΑ. Με βάση  όσα προβλέπονται στον Ν. 2458/97 όσοι συνταξιοδοτηθούν από τον Κλάδο Κύρια Ασφάλισης του Οργανισμού το 2015 λαμβάνουν φέτος 4% μικρότερη βασική σύνταξη, σε σχέση με εκείνη που πήραν όσοι συνταξιοδοτήθηκαν το 2014.

10.   Νέα κριτήρια για το ΕΚΑΣ. Είναι ένα από τα βασικά θέματα που έχουν τεθεί στις μέχρι τώρα συζητήσεις με τους εκπρόσωπους των δανειστών. Αυτό που εξετάζεται είναι να καθοριστεί νέους μαθηματικός τύπος για την καταβολή του επιδόματος, με αυστηρότερα εισοδηματικά κριτήρια και συνυπολογισμού και των ασφάλισης.

        Το νέο τοπίο στα όρια ηλικίας και στις συντάξεις

 Τρείς αλλαγές στα όρια ηλικίας και μέτρα για την επίσπευση της απονομής σύνταξης μπαίνουν φέτος σε ισχύ.

             Αναλυτικά προβλέπονται τα εξής:

11.   Αύξηση του ορίου ηλικίας στο ΙΚΑ για ασφαλισμένους με 10.500 ημέρες ασφάλισης, εκ των οποίων 7.500 στα βαρέα και ανθυγιεινά.

12.   Αύξηση του ορίου ηλικίας των γυναικών με 10.000 ημέρες ασφάλισης στο ΙΚΑ. Φέτος απαιτούνται 12.000 ημέρες ασφάλισης και το 61^ο έτος για μειωμένη σύνταξη.

13.   Αύξηση χρόνου ασφάλισης για συνταξιοδότηση χωρίς όριο ηλικίας των ένστολων.

14.    Ευνοϊκή ρύθμιση οφειλών Διορία μέχρι το τέλος Μαρτίου έχουν οι οφειλέτες για να υποβάλουν αίτηση συμμετοχής στη ρύθμιση που «τρέχει». Προβλέπονται έως και 100 δόσεις για όσους χρωστάνε ποσά μέχρι 15.000 ευρώ. Για μεγαλύτερα ποσά οι δόσεις φτάνουν έως και τις 72, ενώ προβλέπεται και έκπτωση σε πρόσθετα τέλη και προσαυξήσεις.

15.   Ολοκλήρωση του «ασφαλιστικού βιογραφικού». Μέχρι τέλος του έτους θα έχει καταγραφεί όλη η ασφαλιστική ιστορία 5,3 εκατομμυρίων εργαζομένων. Ουσιαστικά με ένα «κλίκ» στον υπολογιστή όσοι ασφαλισμένοι θα … παρακολουθούν την πορεία των ενσήμων τους και θα μπορούν να υπολογίζουν τη σύνταξή τους.

16.   Δημιουργία ενιαίου κέντρου απονομής σύνταξης. Στο νέο κέντρο –που θα στελεχωθεί από υπαλλήλους όλων των Ταμείων- θα κατευθύνεται το σύνολο των αιτήσεων για έκδοση σύνταξης.

17.   Ενοποίηση ασφαλιστικών ταμείων. Το θέμα παραμένει σε εκκρεμότητα, αν και έχει ήδη εκπονηθεί μελέτη του ΚΕΠΕ.

18.   Αλλαγή στον τρόπο καταβολής των εισφορών στον ΟΑΕΕ. Από τον Μάρτιο η καταβολή θα γίνεται κάθε μήνα και όχι κάθε δίμηνο.

            Πηγή  : ΕΘΝΟΣ

Ξεκάθαρος και κυνικός ο Πρωθυπουργός για την αξιολόγηση

Ξεκάθαρος και κυνικός ο Πρωθυπουργός για την αξιολόγηση

ΟΛΜΕ

Ερμού & Κορνάρου 2

ΤΗΛ: 210 32 30 073 - 32 21 255

FAX: 210 33 11 338 

www.olme.gr

e-mail: olme@otenet.gr               Αθήνα, 25/11/2014

Ξεκάθαρος  και  κυνικός

ή αλλιώς … δείξε μου τους βαθμούς των μαθητών σου να σου πω πως θα αξιολογηθείς!

     Μέσα σε λίγες αράδες, σε πρόσφατο άρθρο του ο πρωθυπουργός, ξεκαθαρίζει και συμπυκνώνει ολόκληρη την ουσία της κυβερνητικής πολιτικής στην εκπαίδευση. Συγκεκριμένα γράφει επί λέξει: «Αναβάθμιση της δημόσιας Παιδείας, ώστε να κρίνεται το έργο των εκπαιδευτικών από τα αποτελέσματά τους, δηλαδή από τις επιδόσεις των μαθητών στο γυμνάσιο και στο λύκειο. Κι όχι να υποκαθίσταται από τη φροντιστηριακή παραπαιδεία. Ωστε να επιστρέψει η μάθηση μέσα στο σχολείο, να ανακουφιστούν οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί από τα «ιδιαίτερα». Και να μη συνθλίβονται οι μαθητές που σήμερα υποχρεώνονται να μάθουν τα πάντα τα δύο τελευταία χρόνια πριν από τις Πανελλαδικές…»

     Στις παραπάνω γραμμές συμπυκνώθηκε όλο το περιεχόμενο της αντιεκπαιδευτικής και αντεργατικής πολιτικής που εφαρμόζεται στην εκπαίδευση εδώ και χρόνια. Ολόκληρη η «αποτυχία» του νέου εκπαιδευτικού συστήματος, που ντύθηκε τη φορεσιά της μαθητικής αποτυχίας και απόρριψης, μεταφέρεται αυτομάτως στις πλάτες του κόσμου της εκπαίδευσης. Σύμφωνα με το νόμο 4186 («νέο» Λύκειο) αλλά και με τις δηλώσεις του πρωθυπουργού, αποκλειστικός υπεύθυνος για τα πρωτοφανή ποσοστά απόρριψης της νέας γενιάς από το σχολείο είναι ο εκπαιδευτικός. Και μάλιστα αυτό ονοματίζεται με απόλυτο κυνισμό ως «αναβάθμιση της δημόσιας Παιδείας».

      Τι κι αν τη φετινή χρονιά τα κενά στα σχολεία, είναι τόσα που ο υπουργός Παιδείας καταφεύγει σε κάθε είδους παλινωδίες για να τα καλύψει! Μόνο που η εκπαίδευση δεν είναι τρύπιο σακάκι να την μπαλώσεις.

      Τι κι αν ο νόμος 4186 επιβάλλει εξοντωτικούς ρυθμούς και πολλαπλές – πανελλαδικού τύπου – εξετάσεις, έτσι που να «στραγγίζει» τους έφηβους από τα 15 τους χρόνια, υποχρεώνοντας ταυτόχρονα τους καθηγητές να μετατραπούν από Εκπαιδευτικοί σε μηχανές αναπαραγωγής των λύσεων της τράπεζας θεμάτων! Και από δίπλα οι φροντιστηριάρχες τρίβουν τα χέρια τους «πουλώντας» τις λύσεις τα απογεύματα.

       Δεν είναι, τυχαίο ότι από την επίσημη αξιολόγηση ουσιαστικά «αγνοούνται» οι αμέτρητοι κοινωνικοί και εκπαιδευτικοί παράγοντες που επηρεάζουν και συνδιαμορφώνουν την εκπαιδευτική διαδικασία και το εκπαιδευτικό έργο. Κοινωνική προέλευση, οικογενειακή κατάσταση, συνθήκες διαβίωσης και κατοικίας, υλικοτεχνική υποδομή σχολείου, τύπος εξετάσεων, σχολικά βιβλία, εκπαιδευτικό κλίμα, παιδαγωγικές μέθοδοι, τα πάντα γίνονται καπνός. «Αγνοούνται» οι κοινωνικές και γεωγραφικές ανισότητες που διαμορφώνουν αντίξοες συνθήκες για την εκπαίδευση των μαθητών από τα ασθενέστερα οικονομικά και κοινωνικά στρώματα. Παραλείπονται όλοι εκείνοι οι παράγοντες που οδηγούν στον Καιάδα της εγκατάλειψης του σχολείου και του αναλφαβητισμού. Και βέβαια εξαφανίζονται τα εξεταστικά «μαχαίρια» του νέου Λυκείου που πριμοδοτούν την αποτυχία και απογειώνουν την απόρριψη.

       Οι μάσκες έπεσαν και οι όποιες αυταπάτες υπήρχαν για την αξιολόγηση και το ρόλο της, ξεδιαλύθηκαν. Ο νέος νόμος για το Λύκειο και η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού και του έργου του, είναι άρρηκτα δεμένοι μεταξύ τους. Οι σημερινές «επιδόσεις» των μαθητών θα αποτελέσουν τους αυριανούς «μετρήσιμους όρους» για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Αφού λοιπόν το «νέο» Λύκειο των πολλάπλών εξετάσεων, της τράπεζας θεμάτων και της εντατικοποίησης των σπουδών και της εξοντωτικής ύλης, θα έχει εκδιώξει μεγάλη μερίδα της νέας γενιάς από την εκπαίδευση, χαρακτηρίζοντάς τη ως «απορριπτέα», η αξιολόγηση θα αποτελέσει το τέλειο εργαλείο για τη συντριβή των μορφωτικών δικαιωμάτων των παιδιών και των εργασιακών κατακτήσεων των εκπαιδευτικών! Μέσα σε αυτό το τοπίο η αξιολόγηση επιβάλλεται πλέον σαν ώριμο φρούτο, για να αποδοθούν δημόσια οι ευθύνες στους εκπαιδευτικούς, αποκρύπτοντας τον πραγματικό υπεύθυνο που δεν είναι άλλος από την πολιτική  της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΟΟΣΑ η οποία υπαγορεύεται ευθέως από τις ανάγκες του κεφαλαίου για φθηνούς εργαζόμενους, χωρίς δικαιώματα.

               Συνάδελφοι,

      Τα πράγματα είναι πλέον πέρα από προφανή. Η κυβερνηση στοχεύει ευθέως στην αντιδραστική αναδιάρθρωση του Δημόσιου Σχολείου, έτσι που να υπηρετεί καλύτερα και αποδοτικότερα τις απαιτήσεις του κεφαλαίου και όχι τις μορφωτικές ανάγκες του λαού και της νεολαίας. Θέλει να συντρίψει οριστικά τις εργασιακές σχέσεις, να ανοίξει διάπλατα το δρόμο για μελλοντικές απολύσεις, να επιβάλλει φτώχεια διάρκειας για τους εκπαιδευτικούς.

      Χρειάζεται εδώ και τώρα η μεγαλύτερη δυνατή αγωνιστική συσπείρωση του κλάδου για να αποκρουστεί η νέα επίθεση στο Δημόσιο Σχολείο, τα εργασιακά μας δικαιώματα και τα μορφωτικά δικαιώματα της νέας γενιάς.

       Καλούμε όλους συναδέλφους να απορρίψουν μαζικά και αποφασιστικά την αξιολόγηση. Καλούμε όλους τους συλλόγους να μην προχωρήσουν σε πράξεις αυτοαξιολόγησης σχολικής μονάδας. Να συμμετάσχουν όλοι οι εκπαιδευτικοί και σύλλογοι διδασκόντων αποφασιστικά και μαζικά στην απεργία – αποχή που έχει κηρύξει ο κλάδος μας.

                         Για το ΔΣ της ΟΛΜΕ

Οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την εκπαίδευση και μια οφειλόμενη απάντηση

Οι  προτάσεις του  ΣΥΡΙΖΑ  για  την  εκπαίδευση

και  μια  οφειλόμενη   απάντηση

       ΔΑΚΕ : Διαστρέβλωση και κινδυνολογία

         Διάβασαν, αλλά δεν φαίνεται να κατανόησαν, στελέχη της ΔΑΚΕ Καθηγητών το εκπαιδευτικό πρόγραμμα που δόθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ για διαβούλευση. Μάλιστα, στην προεκλογική παραζάλη και σύγχυση δεν φαίνεται να κατανόησαν ούτε εκείνες τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ που εδώ και πολλές δεκαετίες είναι και προτάσεις της ΟΛΜΕ, τις οποίες θα έπρεπε να στηρίζουν και να προβάλλουν, και όχι να διαστρεβλώνουν σαν να τις ακούν για πρώτη φορά, όπως λ.χ. την πρόταση για το Ενιαίο Λύκειο και την ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

        Αφού τους συγχαρούμε, λοιπόν, για την απόφασή τους να συμμετάσχουν στη διαβούλευση του ΣΥΡΙΖΑ για την εκπαίδευση, ας αποσαφηνίσουμε κάποια βασικά και στοιχειώδη.

1.      Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την καθιέρωση του Ενιαίου Λυκείου θεωρίας και πράξης είναι πολύ κοντά στην αντίστοιχη πρόταση της ΟΛΜΕ για το Ενιαίο Λύκειο. Δεν ακούσαμε όμως ποτέ, ούτε καν από τη ΔΑΚΕ, κινδυνολογίες του τύπου ότι η εφαρμογή της θα σηματοδοτήσει «άμεση απόλυση όλων των εκπαιδευτικών που εργάζονται σε αυτά»! Ας ησυχάσουν, λοιπόν, οι ανησυχούντες της ΔΑΚΕ. Απολύσεις και διαθεσιμότητες τύπου συγκυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να υπάρξουν σε καμιά περίπτωση. Και αυτό, τουλάχιστον για πέντε λόγους, που τους παραθέτουμε:

(α) Είναι σαφής η προγραμματική δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν θα γίνει καμία απόλυση εκπαιδευτικού προσωπικού. Αντίθετα, υπάρχει δέσμευση για επαναπρόσληψη των απολυθέντων.

(β) Η λειτουργία του Ενιαίου Λυκείου μπορεί κάλλιστα να συμβαδίζει με την ιδιαίτερη έμφαση που δίνουν τα μουσικά, καλλιτεχνικά κ.λπ. σχολεία σε πλευρές του προγράμματός τους.

(γ) Αντίθετα, θα χρειαστεί να προσληφθούν περισσότεροι εκπαιδευτικοί των αντίστοιχων ειδικοτήτων για να γίνει πράξη η άλλη δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ, ότι πρέπει να ελαφρυνθεί η ελληνική οικογένεια από ιδιωτικές δαπάνες για μουσικές, αθλητικές κ.λπ. δραστηριότητες.

(δ) Επιπλέον προσωπικό θα χρειαστεί και στην τεχνική - επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, καθώς το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ προβλέπει ότι δεν πρόκειται να καταργηθεί καμία ειδικότητα της ΤΕΕ, ενώ μεσοπρόθεσμα σχεδιάζεται να εμπλουτιστεί και το πρόγραμμα της γενικής παιδείας με την τεχνολογική / πρακτική της διάσταση, που σήμερα λείπει παντελώς.  

(ε) Η πορεία προς το Ενιαίο Λύκειο θα απαιτήσει σίγουρα μεταβατικό στάδιο, στη διάρκεια του οποίου θα γίνει ουσιαστικός διάλογος με όλους τους αρμόδιους φορείς.

2.      Την αποδέσμευση του Λυκείου από τη διαδικασία πρόσβασης στα πανεπιστήμια, που είναι και πρόταση της ΟΛΜΕ, την διακήρυσσε ακόμη και η απελθούσα συγκυβέρνηση, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι με το νόμο που ψήφισε για το «Νέο Λύκειο» οδήγησε στο εντελώς αντίθετο. Αλλά και το κλείσιμο πανεπιστημίων και ΤΕΙ αποτελεί κατοχυρωμένη πατέντα των ίδιων των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που με πελατειακά κριτήρια είχαν διασπείρει πανεπιστημιακές σχολές σε όλη τη χώρα. Ασφαλώς, η μετακίνηση του συστήματος των πανελλήνιων εξετάσεων προς την ελεύθερη πρόσβαση θα γίνει βήμα βήμα, με ριζικές αλλαγές ταυτόχρονα τόσο στο Λύκειο όσο και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

3.      Τα φροντιστήρια χρειάστηκαν δεκαετίες για να γιγαντωθούν και ασφαλώς δεν μπορούν να εξασφαλιστούν «διά μαγείας». Το ζήτημα είναι να ανοίξει επιτέλους αυτός ο δρόμος για όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης, με ταυτόχρονη ουσιαστική αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης.

4.      Πλήρης σύγχυση διακρίνεται στην κριτική που ασκείται στον ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την «πολλαπλογλωσσία» -που φαίνεται να ταυτίζεται με τη γλωσσομάθεια- και με τα ζητήματα της μουσουλμανικής μειονότητας, πασπαλισμένη με ισχυρές δόσεις κινδυνολογίας. Η αναφορά, π.χ., σε «τουρκόφωνο και ελληνόφωνο πρόγραμμα» στα σχολεία της μειονότητας από το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζεται ως «ανθελληνική προπαγάνδα». Γίνεται μάλιστα επίκληση στη «Συνθήκη της Λωζάνης», που αναφέρεται μόνο σε «μουσουλμάνους» και όχι σε Τούρκους. Και καλά, να λέμε τους τουρκόφωνους μουσουλμάνους, αλλά να τους λέμε και «μουσουλμανόφωνους»; 

5.      Για την ανησυχία που εκδηλώνεται σχετικά με τη διαφάνεια και δημόσια/κοινωνική λογοδοσία στη συνεχιζόμενη εκπαίδευση: Είναι σαφές ότι, όταν ξοδεύονται τόσα χρήματα για τη διά βίου εκπαίδευση και κατάρτιση, πρέπει να υπάρχει απόλυτη βεβαιότητα ως προς το πού κατευθύνονται οι σχετικοί πόροι και αν αξιοποιούνται σωστά. Πάρτι με χρήματα που η κυβέρνηση διαχειρίζεται για λογαριασμό του ελληνικού λαού, για να κερδοσκοπούν πάσης φύσεως τα ιδιωτικά κέντρα, όπως γινόταν μέχρι σήμερα, δεν πρόκειται να γίνει ανεκτό. Και εδώ είναι που απαιτείται η διαφάνεια και η κοινωνική λογοδοσία. Οι αρμόδιοι φορείς και συλλογικότητες μπορούν να διασφαλίσουν μια τέτοια διαδικασία.

6.      Τέλος, ως προς την κοστολόγηση του προγράμματος: Σίγουρα θα είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα και πιο ωφέλιμη για τον ελληνικό λαό από τις αντίστοιχες κοστολογήσεις, τις σπατάλες και την αδιαφάνεια που μας οδήγησαν στη σημερινή αθλιότητα.

1.     Από τις άμεσες ενέργειες της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ

Προκειμένου να σταματήσουν οι «παρερμηνείες», οι οποίες όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές φαίνεται ότι θα πολλαπλασιάζονται, θα αναφέρουμε συνοπτικά τις άμεσες ενέργειες της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ όσον αφορά την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για μια ριζική  εκπαιδευτική μεταρρύθμιση έχει έναν ξεκάθαρο στόχο: να διασφαλίσει Δημόσια Εκπαίδευση, δωρεάν, δημοκρατική, μαζική αφενός και αφετέρου ποιοτικά αναβαθμισμένη. O σχεδιασμός και η υλοποίηση ενός προγράμματος συνολικής ανασυγκρότησης της δημόσιας εκπαίδευσης απαιτεί μακρόχρονες διαδικασίες, πρόβλεψη μεταβατικών σταδίων και δοκιμαστικές εφαρμογές πριν τη γενικευμένη εφαρμογή των αλλαγών, και οπωσδήποτε διάλογο με τους εκπαιδευτικούς και τους εκπαιδευόμενους. Πρέπει να είναι αποτέλεσμα ευρύτατης κοινωνικής συναίνεσης και να εμπνέει την ενεργό συμμετοχή όλου του κόσμου της εκπαίδευσης, γι' αυτό εδώ και μήνες το έχουμε θέσει σε δημόσιο διάλογο και διαβούλευση.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όμως,  θα  πάρει  και άμεσα τα αναγκαία μέτρα  για να μην καταρρεύσει η δημόσια εκπαίδευση, με στόχο  να διασωθούν και να μπορέσουν να λειτουργήσουν τα σχολεία, τα ΤΕΙ, τα Πανεπιστήμια, και να τεθούν οι βάσεις για την  εκπαιδευτική ανασυγκρότηση που απαιτείται.

                           Ο  ΣΥΡΙΖΑ  δεσμεύεται  ότι:

1.     Θα εξασφαλίσει τη λειτουργία και την αποτελεσματική διοίκηση όλων των τύπων των Σχολείων Γενικής, Τεχνικής-Επαγγελματικής  Eκπαίδευσης καθώς και των Ιδρυμάτων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Τα σχολεία θα λειτουργούν ως κέντρα δημιουργικής απασχόλησης, πολιτισμού και άθλησης όχι μόνο για τους μαθητές αλλά και για τη γειτονιά.

2.     Θα επαναπροσληφθούν όλοι/-ες όσοι/-ες τέθηκαν σε διαθεσιμότητα ή απολύθηκαν, είτε είναι εκπαιδευτικοί είτε διοικητικό ή βοηθητικό προσωπικό. Ειδικότερα, όσον αφορά τη Τεχνική  Εκπαίδευση, θα επαναλειτουργήσουν οι τομείς και οι ειδικότητες που καταργήθηκαν.

3.     Θα καταργήσει  τους νόμους που διέλυσαν και υποβάθμισαν τη  δημόσια εκπαίδευση και θα θεσπίσει ένα μεταβατικό δημοκρατικό θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης.

4.     Θα  διασφαλίσει την εργασιακή ασφάλεια στον εκπαιδευτικό κόσμο, γιατί αποτελεί προϋπόθεση για ένα καλό δημόσιο σχολείο και κρίσιμη παράμετρο για να επιτελούν οι εκπαιδευτικοί το κοινωνικό τους έργο υπεύθυνα και δημιουργικά. Σε αυτό το πλαίσιο, θα καταργήσει τους Νόμους 4024/11, 4142/13 και 3848/10 και το Προεδρικό Διάταγμα 152/13, δεν  θα επικυρώσει εκ των υστέρων τετελεσμένα που απορρέουν από την εφαρμογή αυτού του αυταρχικού νομοθετικού πλαισίου, θα επαναπροκηρύξει όλες τις θέσεις και θα προχωρήσει, σε συνεργασία με την εκπαιδευτική κοινότητα, στην αναδιάρθρωση του πλαισίου διοίκησης και οργάνωσης της εκπαίδευσης. Η  δημοκρατική αναδιάρθρωση του πλαισίου διοίκησης και οργάνωσης της εκπαίδευσης σημαίνει αναβαθμισμένη λειτουργία, αλλά και κυρίαρχο ρόλο των συλλόγων διδασκόντων και εργαζομένων σε ό,τι αφορά την αυτοδιοίκηση της μονάδας τους, διευθύνσεις με συντονιστικό ρόλο, σχολικούς συμβούλους με επιστημονικό και παιδαγωγικό, όχι επιθεωρητικό ρόλο, συλλογικές και δημοκρατικές δομές προγραμματισμού και ελέγχου, όπου οι σύλλογοι των διδασκόντων, τα σχολικά συμβούλια (διδάσκοντες, γονείς, μαθητές) και οι φορείς των εργαζομένων θα έχουν πρωτεύοντα ρόλο.

5.     Θα καταργήσει  την «εργασιακή εφεδρεία» και τις ευέλικτες μορφές εργασίας στην εκπαίδευση, τερματίζοντας τη λιτότητα, στο πλαίσιο της ακύρωσης των μνημονίων, θα προχωρήσει σε κάλυψη των κενών με μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών ή με αναπληρωτές πλήρους ωραρίου.

6.     Θα καταργήσει τις πανελλαδικές εξετάσεις της Α και Β λυκείου και την τράπεζα θεμάτων και θα αποσυνδεθούν οι εξετάσεις εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση από την απόκτηση απολυτήριου Λυκείου, το οποίο θα αποκτάται με ενδοσχολικές εξετάσεις.

7.     Με στόχο να αμβλυνθούν οι εκπαιδευτικές και κοινωνικές ανισότητες θα επαναλειτουργήσουν αναβαθμισμένες η ενισχυτική διδασκαλία και η πρόσθετη διδακτική στήριξη, και θα εφαρμόσουμε  προγράμματα παράλληλης στήριξης των παιδιών με μαθησιακές και άλλες δυσκολίες, στο πλαίσιο μιας συνολικής επανεξέτασης της αντισταθμιστικής εκπαιδευτικής πολιτικής στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της αποτελεσματικότητάς της.

8.      Προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες τις ανθρωπιστικής κρίσης που προκάλεσαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις με την πολιτική τους, προβλέπονται μεταξύ άλλων σχολικά συσσίτια, παροχή γεύματος στα ολοήμερα δημοτικά, δωρεάν προληπτικός υγειονομικός έλεγχος των παιδιών που δεν έχουν υγειονομική περίθαλψη και, φυσικά, ενίσχυση όλων των δομών που σήμερα λειτουργούν υποστηρικτικά ως δομές αλληλεγγύης.

       Είμαστε βέβαιοι ότι καμιά διαστρέβλωση των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ και καμιά κινδυνολογία, όσο ενορχηστρωμένη και αν είναι, δεν μπορεί να σταματήσει τις πολιτικές και κοινωνικές ανατροπές. Η ελπίδα έρχεται….

Τμήμα Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ

Αθήνα , 12 Ιανουαρίου 2015